Lars Møller: Van angsthaas tot waterrat

Hij groeide op naast de zee in Denemarken maar een zwemmer was Lars Møller zeker niet. Hij kon geen borstcrawl en was bang voor de diepte. Nu is Lars 57 jaar, woonachtig te Leiden en ziet geen grenzen meer. Hij droomt er van de oudste deelnemer ooit te worden die de Enduroman heeft volbracht.

Toen hij nog jonger was deed hij aan hardlopen en fietsen. Op z’n 29-ste voltooide hij voor het eerst een kwart triatlon. Daarna kwam er een carrière, een huwelijk en kinderen. Pas op z’n 54-ste begon Lars weer wat serieuzer te sporten. “Ik was benieuwd of m’n lichaam het nog zou kunnen.” Vier jaar terug vroeg iemand tijdens een fietstraining aan mij: “Waarom ga jij eigenlijk geen triatlons doen,?” Ik voelde mij daar veel te oud voor. Maar ik werd zo enthousiast gemaakt dat ik dacht: “Laat ik het eens proberen.”

Het fietsen en hardlopen was geen probleem voor Lars, maar het zwemmen wel. Hij probeerde tijdens z’n eerste halve triatlon borstcrawl te doen maar dat lukte niet en hij ging hyperventileren. “Ik ging over op schoolslag en heb de 1,9 km volbracht in 44 en een halve minuut. Ik vond het zwemmen echt niet leuk, het voelde als een handicap.”

Drempelvrees

“Via via kwam ik in contact met Marcel van der Togt. Ik had aanvankelijk een enorme drempelvrees om mij aan te melden vanwege zijn enorme zwemcarrière. Maar nu zwem ik al drie jaar met hem en ik moet zeggen dat het ontzettend leuk en leerzaam is. We hebben heel erg veel lol. Marcel heeft mij echt plezier in het zwemmen gegeven en dat vind ik heel erg belangrijk. Mijn zwemmen begint nu eindelijk op zwemmen te lijken.” Lachend: “Tenminste, dat denk ik. En dat is echt de verdienste van Marcel.”

Trainingen

Gemiddeld eens in de twee weken traint Lars met Marcel. De trainingen worden vanwege hun drukke agenda’s van te voren per WhatsApp afgesproken. Soms zwemt Lars alleen, andere keren met twee of drie anderen. Meer niet, zodat er altijd voldoende individuele aandacht is.

“Zomers zwemmen we in het buitenbad in Leiden, en als dat niet open is in Katwijk waar een 50-meter binnenbad is. En als we richting wedstrijden gaan dan trainen we in het open water, meestal in het Valkenburgse meer. Marcel zwemt altijd mee, kijkt wat ik doe en corrigeert me tussentijds. Er is altijd tijd voor een geintje, het gaat heel erg relaxed. Dat is eigenlijk het toverwoord van trainen met Marcel, dat het heel erg relaxed gaat en dat vind ik echt heel erg fijn.”

Mooie momenten

Waar het zwemmen aanvankelijk als een obstakel voelde dat nu eenmaal bij een triatlon hoort, is Lars er inmiddels ontzettend enthousiast over. Hij heeft al mooie dingen mee gemaakt: “Ik zwom samen met Marcel bij zonsopgang in het Valkenburgse meer waar we navigeerden op de zon. Prachtig was dat! Ook hebben we samen in Denemarken 4 km gezwommen en zagen we een zeehond. Er zijn daar helemaal niet veel zeehonden, maar deze zeehond is ons heel lang blijven volgen, zo mooi!”

Dromen van Deense oversteek

Vroeger, in Denemarken, zwom hij ook wel in zee, maar als het dieper werd dan een meter of vijf vond hij dat angstaanjagend. “Ik had het gevoel dat al dat water mij naar beneden trok. Marcel nam die angst heel serieus en leerde me om me te concentreren op m’n techniek. Dat hielp.”

In Denemarken groeide Lars op in een stadje bij de zee, Fredericia. Vanaf het strand kon hij voor zijn gevoel het eiland Fyn bijna aanraken. De stroming is daar echter heel sterk en er is een zeediepte van ongeveer 40 meter. Er zijn daar al meerdere mensen verdronken. Je moet een zeer getrainde zwemmer zijn om de oversteek te maken. “Als kind droomde ik er al van dat ik daar de oversteek zou halen. Maar dat was natuurlijk veel te gevaarlijk.

Toen ik Marcel dit verhaal vertelde zei hij: jij gaat de oversteek maken. Vorige zomer zijn wij samen in Denemarken geweest om te verkennen en dit jaar gaat het gebeuren!”

Doelen stellen

In de afgelopen vijf jaar deed hij een aantal kwart triatlons, OD’s en halve triatlons (“de tel ben ik kwijt”) en drie keer de hele afstand. Barcelona, Frankfurt en weer Barcelona. “Ik vroeg vorig jaar aan Marcel, wat voor tijd ga ik halen, op de hele. Hij zei, ik denk dat 1.15 op 3,8 km haalbaar is. Ik zei nog, ik ben advocaat en dit is geen inspanningsverplichting maar een resultaatsverbintenis. Met een glimlach accepteerde Marcel de opdracht en hij heeft het ingelost, ik heb precies 1.15 gezwommen. Daarna heb ik gevraagd, wat gaan we volgend jaar doen. Toen zei hij 7 km in twee uur. Dat is op de volle afstand 1.05. We gaan het zien.”

Lars traint met behulp van schema’s. Naast de trainingen met Marcel zwemt hij nog twee á drie keer in de week zelf. Daarnaast zijn er natuurlijk de loop- en fietstrainingen. En dat allemaal naast een meer dan full-time baan. “Ik ben 57 en herstel minder snel dan toen ik jong was. Marcel snapt dat, hij is juist degene die soms zegt dat ik gas terug moet nemen en meer uit moet gaan van mezelf in plaats van de schema’s.”

IJsselmeer oversteek

Dit jaar wil Lars graag het IJsselmeer overzwemmen. Als dat lukt, wil hij serieus gaan trainen voor een ultra-distance triatlon: de Enduroman Arch to Arc. Je begint bij de Marble Arch in Londen  en loopt dan 140 km hard naar Dover. Daar ga je zwemmend het kanaal over, waarbij je afhankelijk van de stroming tussen de 34 en de 60 km zwemt. En alsof dat nog niet genoeg is, volgt hierop nog een 290 km lange fietstocht die eindigt bij de Arc de Triomphe in Parijs.

“Marcel heeft een zaadje in m’n hoofd geplant om de oudste deelnemer ooit te worden die deze triatlon heeft volbracht. Ik heb begin vorig jaar naar Marcel geappt dat in 2015 een 53-jarige man deze monstertocht heeft volbracht in 88 uur en dat ik over 3 jaar al 59 ben. Waarop Marcel terug appte: ‘En mentaal en fysiek klaar om dit te doen’. Het idee heeft me niet meer los gelaten. Ik ben er nu nog niet klaar voor maar wie weet wat de toekomst mij brengt.”